Parafia Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie

Zwiastowanie w liturgii

Wśród modlitw upamiętniających Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie szczególne miejsce zajmuje „Pozdrowienie Anielskie” oraz modlitwa „Anioł Pański”.

„Pozdrowienie Anielskie” jest modlitwą składającą się z pozdrowienia Archanioła, radosnych słów św. Elżbiety i modlitwy Kościoła.

Na słowach: „łaski pełna”, wypowiedzianych przez Archanioła Gabriela do Maryi przy Zwiastowaniu, Kościół oparł wiarę w Niepokalane Poczęcie Maryi. Natomiast słowa św. Elżbiety: „Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego”, zawierają część pozdrowienia anielskiego i są rozszerzone o treść wskazującą na to, że znana jej była Tajemnica Zwiastowania i spoczęcie na Maryi tak wielkiej godności.

Do XVI w. w Kościele odmawiano tylko słowa Archanioła Gabriela i św. Elżbiety, a dalszą część znanego nam dobrze „Pozdrowienia Anielskiego” wprowadził do tej modlitwy papież św. Pius V.

Do liturgii „Pozdrowienie Anielskie” włączone zostało w XII w., w formie antyfony do Mszy świętej w IV Niedzielę Adwentu.

Natomiast modlitwa „Anioł Pański” swymi początkami sięga czasów średniowiecza, kiedy to bicie dzwonów wzywało wiernych do pobożnego jej odmawiania i jednocześnie wyznaczało im trzy pory dnia: rano, południe i wieczór.

W czasach współczesnych do odmawiania tej modlitwy zachęcają nas słowa papieża Pawła VI, zawarte w Adhortacji apostolskiej „Marialis cultus”: „Gdy chodzi o modlitwę Anioł Pański, to chcemy jedynie powtórzyć naszą zachętę, prostą, lecz gorącą, aby zwyczajowe odmawianie tej modlitwy zostało zachowane. Mimo bowiem upływu wieków zachowuje ona swoją siłę i blask. Jest to modlitwa prosta, zaczerpnięta z Pisma świętego”.